Carl Gustaf Emil Mannerheim'la kim evlendi?

Carl Gustaf Emil Mannerheim (4 Haziran 1867 - 27 Ocak 1951), Fin asker ve devlet adamı. II. Dünya Savaşı'nda çok üstün Sovyet güçleri karşısında Finlandiya'nın savunulmasına başarıyla önderlik etmiş ve 1944-1946 arasında cumhurbaşkanlığı yapmıştır. Mannerheim'ın savaş suçları davasında yargılanması gerektiği talep edildi, ancak Sovyetler Birliği yargılanmayacağını belirtti.

İsveç asıllı bir aileden geliyordu. 1889'da süvari teğmeni olarak Rus ordusuna girdi. Finlandiya o sırada Rus Çarlığı sınırları içinde yer alıyordu. Mannerheim Rus-Japon Savaşı (1904-1905) ve I. Dünya Savaşı'nda kendini göstererek Rus ordusunda korgeneralliğe ve kolordu komutanlığına yükseldi. 1917'de Rusya'da Ekim Devrimi'nin başlaması üzerine, Rusya'dan bağımsızlığını ilan etmiş olan Finlandiya'ya döndü. Tutucu bir soylu ve monarşi yanlısı olan Mannerheim, Fin İç Savaşı sırasında Bolşevik karşıtı Beyaz Ordu kuvvetlerinin komutanlığını üstlendi (Ocak 1918) ve Almanların da desteğiyle, dört ay süren kanlı bir seferin sonucunda Finlandiyalı Bolşevikleri yenilgiye uğratıp Sovyet kuvvetlerinin ülkeden çıkardı. Aralık 1918'de Finlandiya kral naibi oldu ve cumhuriyetin ilan edildiği 1919'a değin bu görevde kaldı. Herhangi bir devlet görevi üstlenmediği 1919-1931 arasında gönüllü sağlık ve sosyal yardım kuruluşlarında çalıştı.

1931'de Ulusal Savunma Konseyi'nin başkanlığına getirilen Mannerheim'ın sekiz yıl süren bu görevi sırasında, Leningrad'ın karşısına düşen Karelya Kıstağını boydan boya geçen ve Sovyetler Birliği'nden gelebilecek saldırıları önlemek üzere planlanan Mannerheim Hattı'nın yapımını tamamladı. Sovyet birliklerinin Aralık 1939'da Finlandiya'ya saldırmasının ardından başkomutanlığı üstlenen Mannerheim'ın komutasındaki Finlandiya ordusu sayıca çok üstün kuvvetler karşısında önemli başarılar elde etti. Ama sonunda Finlandiya yenildi ve 1940'ta oldukça ağır bir barış antlaşması imzalamak zorunda kaldı.

Finlandiya Haziran 1941'de tarihsel olarak Finlandiya'ya ait olduğu öne sürülen bazı toprakları geri almak umuduyla Nazi Almanyası'yla birlikte Sovyetler Birliği'ne savaş açtı. Haziran 1942'de Mareşalliğe yükseltilen Mannerheim'ın komutasındaki birlikler Sovyet ordusunun üstünlüğü ele geçirmesi üzerine savaşın başında istila ettikleri topraklardan geri çekilmek zorunda kaldılar. Mannerheim, Sovyetler Birliği'ni ayrı bir barış antlaşması imzalamaya ikna edebileceği düşüncesiyle Ağustos 1944'te Finlandiya cumhurbaşkanlığına getirildi. Eylülde Sovyetler Birliği'yle ateşkes imzalandı. Ama ateşkesten sonra yapılan barış antlaşmasıyla, Finlandiya Sovyetler Birliği'ne 1940'taki barış antlaşmasıyla verdiğinden çok daha fazla ödün vermek zorunda kaldı.

Carl Gustaf Emil Mannerheim, 4 Mart 1946'da sağlık nedeniyle cumhurbaşkanlığından istifa etti. 1946 yılı Haziran ayında, bir perfore peptik ülser nedeniyle ameliyat edildi ve aynı yılın Ekim ayında duodenal Ülser tanısı kondu. Hayatının geri kalanında İsviçre'nin Valmont kasabası Mannerheim'ın ana ikameti oldu. Aynı zamanda İsveç, Fransa ve İtalya'yı ziyaret etti. Mannerheim'ın Ocak 1951'de ölümcül bir mide krizi vardı. Carl Gustaf Emil Mannerheim Lozan'da, İsviçre Kanton Hastanesi'nde 27 Ocak 1951 tarihinde öldü. Tam bir askeri onur ile bir devlet cenaze töreni yapılarak Helsinki Hietaniemi Mezarlığı'na 4 Şubat 1951 tarihinde gömüldü ve bugün Finlandiya'nın en büyük devlet adamı olarak saygınlığını korumaktadır. Mannerheim, mareşal ünvanına sahip olan tek Findir.

Mannerheim'ın Erinnerungen (Anılar) adlı kitabı 1952'de yayımlandı.

Devamını oku...

Баронесса Анастасия Николаевна Маннергейм (в девичестве Ара́пова; 28 декабря 1871 [9 января 1872], Москва — 31 декабря 1936, Париж) — единственная жена финского военного и государственного деятеля Карла Маннергейма (1867—1951).

Дочь русского генерал-майора Николая Устиновича Арапова (1825—1884) и его жены Веры Александровны Казаковой (1848—1890). После смерти родителей вместе с младшей сестрой Софьей стала обладательницей внушительного состояния. До замужества жила в доме своей тетки — Марии Александровны Звегинцовой. Двоюродный брат сестёр Араповых, Александр Звегинцов, служил в одном полку с Маннергеймом и был его другом. Предложение о вступлении в брак Анастасия Николаевна получила, когда Маннергейм по приглашению друга жил в доме Звягинцовых.

2 (14) мая 1892 года Анастасия Арапова вышла замуж за финляндского барона, офицера русской армии Карла Густава Эмиля Маннергейма. Венчание было по православному и лютеранскому обычаям. В обществе ходили слухи, что со стороны жениха брак был заключён по расчёту, что ему больше нравилась младшая сестра Софья, но, чтобы не потерять значительное приданое, он женился на старшей. Через год у супругов родилась дочь Анастасия (1893—1978), в 1894 году — сын Владимир, вскоре умерший (похоронен на Смоленском кладбище Санкт-Петербурга). В следующем году Анастасия Николаевна родила вторую дочь, Софью (1895—1963), но к тому времени отношения супругов испортились. Каждый из них жил своей жизнью.

Маннергейм не скрывал своих любовных похождений, а жена его втайне от мужа в 1901 году уехала с любовником в район боевых действий в Китае. В 1902 году оскорбленная откровенной связью мужа с графиней Е. В. Шуваловой Анастасия Николаевна уехала с дочерьми во Францию. Перед отъездом она привела в порядок свои финансовые и имущественные дела, лишив тем самым Маннергейма материального благополучия, которое он приобрёл поcле женитьбы.

Весной 1919 года Маннергейм (в тот момент — временный правитель Финляндии) подал на развод.

Анастасия Николаевна умерла в конце 1936 года в Париже, её дочери большую часть жизни провели во Франции и Великобритании, так и не выйдя замуж.

Devamını oku...